Artistaren kaka
| Artistaren kaka | |
|---|---|
_-_panoramio.jpg) | |
| Jatorria | |
| Sortzailea(k) | Piero Manzoni |
| Sorrera-urtea | 1961 |
| Mugimendua | abject art (en)  Body arta Arte kontzeptuala |
| Jatorrizko herrialdea | Italia |
| Ezaugarriak | |
| Materiala(k) | Lata eta giza gorotza |
| Dimentsioak | 4,8 ( ) × 6 ( ) cm |
| Pisua | 30 gramo |
| Kokapena | |
| Lekua | Museo del Novecento (en) Museo - Fondazione Calderara (en) Moderna Museet Herning Museum of Contemporary Art (en) Georges Pompidou Zentroa Randers Museum of Art (en) Neues Museum New Yorkeko Arte Modernoaren Museoa Staatsgalerie Stuttgart (en) Tate Modern |
| Bilduma | Museo del Novecento (en) , Museo - Fondazione Calderara (en) , Moderna Museet, Herning Museum of Contemporary Art (en) , Georges Pompidou Zentroa, Randers Museum of Art (en) , Neues Museum, New Yorkeko Arte Modernoaren Museoa, Staatsgalerie Stuttgart (en) eta Tate Modern |
| merdadartista.org | |
Artistaren kaka (italieraz: Merda d'artista) Piero Manzoni artista kontzeptual polemikoaren lan baten izenburua da. 1961eko abuztuaren 12an, Albissola Marinako Galleria Pescetton jarri zuen lehen aldiz ikusgai.
Artearen merkatuaren kritika zorrotza da, non izen handiko artista baten sinadura soilak obraren kotizazioan igoera irrazionalak eragiten dituen; abangoardiako artearen épater le bourgeoisaren adierazpen bat da. Bost zentimetroko altuera eta sei zentimetro eta erdiko diametroa duten metalezko 90 lata zilindriko dira, egileak sinatutako "Artistaren kaka" etiketaren arabera. Eduki garbia: 30 gramo. Naturalean kontserbatua. 1961eko maiatzean ekoiztu eta ontziratua. Testu hau bakoitzaren alboetan dago idatzita, hainbat hizkuntzatan (ingelesez: artist's Shit, frantsesez: merde d'artiste, italieraz: merda d'artista, eta alemanez: Künstlerscheiße). Guztiak, gainera, zenbakituta eta sinatuta daude goiko aldean.
| « | Artearen merkatua, artistaren gurtza, kontsumismoa eta xahuketa satirizatzen zituen. Horrez gain, artista masa-produkzioko artikulu berri bat eskaintzen ari zen, enpake berri batekin (berak sortu zuen, kafe-papera edo egunkaria eta soka erabiliz, argizari gorriz zigilatua eta metalezko zigilu bat bere izenarekin). Garai hartan pop artistek ahalik eta gehien ustiatzen zituzten paketeak, eta Manzonik bere gorotza hain modu altuan baloratzeko hartutako erabakiak artearen tradizioari erreferentzia egin zion argi eta garbi, salgai loriatu gisa, artista baten sinadurarekin edozer gauza baliotsu bihurtzen zelako ideia nabarmenduz, haren edukia kontuan hartu gabe. | » |
—Susie Hodge, Por qué un niño de cinco años no pudo haber hecho esto. El arte moderno explicado. Altea y Ediciones Generales Santillana. 2014[1] | ||
Garai hartan hogeita hamar gramo urre zuten balio berean jarri ziren salgai, eta gaur egun lau eta bost digituko zifrak dituzte eurotan, horietakoren bat salgai edo enkantean jartzen den aldi bakanetan, eta Milango enkante bateko zifrarik altuenera iristen dira, 275.000 eurorekin.[2]
Egilea hil zenetik hogeita hamar urte baino gehiago igaro ondoren, haren lagun Agostino Bonalumik agerian utzi zuen latek igeltsua baino ez dutela, Italiako Il Corriere della Sera egunkariak argitaratutako artikulu batean.[3][4] Hala ere, badirudi bat bera ere ez dutela ireki, balioa larriki murriztuko litzatekeelako, eta, beraz, haren edukiari buruz espekulatzen jarraitzen dela.[5]
Erreferentziak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]- ↑ (Gaztelaniaz) Hodge, Susie. (2014). Por qué un niño de cinco años no pudo haber hecho esto. El arte moderno explicado.. Altea y Ediciones Generales Santillana, 117 or. ISBN 978-607-11-2963-5..
- ↑ (Gaztelaniaz) Gómez Fuentes, Ángel. «Precio récord de la obra «Mierda de artista»: 275.000 euros en una subasta de Milán» ABC.
- ↑ (Ingelesez) Jeffries, Stuart. (2007-6-12). «Shit! Manzoni's work doesn't do what it says on the tin» The Guardian.
- ↑ (Gaztelaniaz) «La célebre lata de conservas de Manzoni no contiene "mierda de artista" sino yeso» El Confidencial 2007-6-11.
- ↑ (Gaztelaniaz) Serra, Catalina. (2007-8-9). «Fetichismo de Mierda» El País.
